Samen

alje • 21 juni 2021

SAMEN; het beste medicijn

Afgelopen zaterdag werd in de Oude Apotheek het Toerisme Informatie Punt geopend punt. Ik heb iets met punten. En met lijnen. In een punt komen allerlei zichtbare en onzichtbare lijnen samen. En met het schrijven van het laatste woord heb ik mijn onderwerp voor mijn verhaal vandaag te pakken. Samen.

Schoonhoven. Slaapstad. De stad waar mijn drie dochters geboren en weer uit vertrokken zijn. Toen zij uit Schoonhoven vertrokken…..Als omstandigheden veranderen, veranderen behoeften. Het enige dat hetzelfde blijft, is de rivier die in een open verbinding staat met de zee. Boeggolven van binnenvaartschepen, altijd hetzelfde, nooit gelijk. Alles stroomt. Alles vernieuwt zich. Ook als je in de slaapstand staat en even niet kijkt…De onderstroom is sterk en altijd aan het werk

Schoonhoven en ik herontdekken elkaar. Ik ben hier niet zo maar en deze stad is niet zo maar een stad in de Krimpenerwaard. Gelegen aan de Lek is het een plek geladen door een rijk verleden en inspirerende gedachten over een betekenisvolle toekomst. Een beetje rusteloos haar weg zoekend als de rivier die haar zo veel geschonken heeft. Welke waarde kan deze stad, deze regio hebben in een wereld die gerust turbulent genoemd kan worden? De door de Oude Apotheek georganiseerde stadswandeling van gisteren, liet mij met een heel ander oog kijken naar de stad waarvan ik dacht dat die in slaap gevallen was. Het was niet de stad die sliep…En langzaam word ik wakker voor de mogelijkheden die de stad mij en ons biedt. Als ik hier dan toch ben, kan ik mij maar beter verbinden met deze gemeenschap.

Een gemeenschap ontstaat niet zo maar. Een gemeenschap begint doorgaans niet met gemeenschap. Het begint met een ontmoeting, soms een flirt, een aanraking. Bouwen aan vertrouwen, verrast en verrijkt worden door verschillen. Verlangen en het vormgeven daaraan in een levende relatie. Een gemeenschap wordt opgebouwd uit levende onderlinge relaties maar de bouwmeester is het levende werkende midden. Het gebeurt allemaal in relatie. Tussen mensen en waar zij om geven en waar zij door omgeven worden. Niet alleen daar maar ook en vooral hier. Het levende werkende midden is de bron van krachten die in vrijheid, of we nu willen of niet, tot ontwikkeling komen. In het tussengebied, in de tussenruimte, in de tussentijd. In die onderstroom worden levende gemeenschappen beleefbaar, wordt gewerkt aan nieuwe vormen van SAMEN

Hoe doen we dat SAMEN? Ik merk dat ik in dat proces steeds als een magneet getrokken word naar de Oude Apotheek. Ik mag hier graag voor het raam zitten en mij vergapen aan wat voorbij gaat of even een ijsje eet of een kibbeling of een harinkie van Hofman. Maar vooral trekt mijn blik altijd naar het pand aan de overkant. (Ik heb nog altijd wel een verlangen naar de overkant.) Zie je dat gebouw? Misschien is het wel het oudste gebouw van Schoonhoven. Vroeger, toen we nog niet verstrikt raakten in cijfers en nummers, hadden de panden een naam. Dit pand stond bekend als het Huis met de Ezel. Ik zie wethouder Jan Vente opveren als ik aan de aanwezigen naar hun kennis over dit door Blonkstaal gestutte rijksmonument huis vraag. De enige vraag die uit de aanwezigen komt, is naar het eigenaarschap en de kosten van herstel. Ik moet het antwoord schuldig blijven. Misschien weet jij het?

Laten we nu eens niet in termen van herstel denken maar ons voorstellen wat een nieuwe bestemming voor dit pand kan zijn. En betekenen voor de stad! Stel je eens voor….het is juni 2025. Voor het Huis van de Ezelin zwaait Mahmoud ons toe. Hij is de beheerder van dit pand waar regionale boeren en producenten hun streekproducten etaleren en verkopen. Mahmoud laadt de laatste kratten uit de wagen en stalt ze uit. Zijn vrouw Maryam komt naar buiten en begroet de eerste bezoekers aan de winkel met de haar zo kenmerkende gastvrijheid. Haar Nederlands is met sprongen vooruit gegaan sinds ze hier zijn komen wonen. Hoe krijgt dit verhaal zijn vervolg? Worden de mogelijkheden gezien van dit pand? Van de niet geringe kwaliteiten en talenten van de inwoners van onze stad. Dit verhaal krijgt vast een staartje. Terug naar de Oude Apotheek

Ik zie dat vanuit dit monumentale pand diverse kansrijke initiatieven worden ondernomen om anders vorm te geven aan ondernemerschap. Deze tijd is anders en vraagt dan ook om anders denken en handelen. Welke mogelijkheden zijn er om vanuit hier een adequaat antwoord te geven op de diverse uitdagingen in deze turbulente tijd?

Registreren, zien hoe de lijnen lopen, wie de touwtjes in handen heeft, is belangrijk. Om op basis hiervan nieuwe inzichten te regisseren. Niet te snel willen maar vooral kijken en luisteren. Even een stapje terug doen, vertragen en dan ontdekken welke regie nodig is om in deze hectiek een eigen koers te blijven varen.

Ik voel dat ik langzaam in het proces van samen vormgeven gezogen word. Ik maakt plaats voor wij. Eiland wordt wij-land. Alleen redden we het niet. Alleen samen zijn wij in staat om een beweging voor ketensamenwerking te realiseren rond de vier componenten werken, wonen, leren en zorg/ welzijn. Toerisme. Een hele toer is me dat. Em blijven we in het zelfde rondje toeren en keren we om en herontdekken we de kracht van samen. Samen met de ondernemers in de regio, de politiek, het onderwijs en zorg-en welzijnsorganisaties en de bewoners werken aan grote en kleine knelpunten die vragen om een overkoepelende aanpak. Zo ook het Toeristisch Informatie Punt waarvoor we hier zijn.

Het laatste punt werd gemaakt door de wethouder. Jan Vente’s ogen lichten op, zijn rug recht zich als ik hem vraag om een reflectie op het verhaal. Geen reflex, maar een reflectie. En die was hartverwarmend. Hij vertelde over de oorsprong van het verhaal van Biloan, over de waarde die dat verhaal ook nu nog heeft. Misschien juist wel nu. Kunnen we zien en waarderen wat op ons pad komt? Kunnen we het andere in de ander waarderen? Of zien we de ander als vijand? De energie in de ruimte werd anders toen hij vanuit zijn morele autoriteit sprak. Wat prachtig als die geïntegreerd kan worden in ook politiek handelen. Bij het afscheid vertelde hij over het toeval dat zijn lievelingsoom ook mijn naam droeg. Alje

< Ouder bericht Nieuwer bericht >

rond je leven

rebel en regel op de A12

steen