Loyaal

alje • 3 maart 2021

Loyaal

Trillend word ik wakker van een bericht van Tess dat binnenbuzzed. Het spijt mij pap, maar ik vind je boek erg mooi. Je weet, lezen is niet echt mijn ding, grammatica sucks net als speling. Spelling, dat bedoel ik dus. Ze zit in de nacht.

Brak sta ik op na een gebroken nacht. Het goede nieuws is, ik sta op. Het slechte nieuws is, de kapsalon met kalf wil er uit. Ik eet al tijden geen vlees maar uit loyaliteit met de kappers en over de openstelling vd kapsalons, heb ik een Döner Kalf besteld. Ik voel mij slecht. Valse loyaliteit.

Op de Oude Haven draai ik mij om en werp een blik op het gestutte Huis met de Ezel aan de overkant. Het is stil aan de overkant. Ik neem het beeld mee als ik fluitend binnenstap in de Oude Apotheek, de ondernemerswinkel. Een binnenpretje krult mijn mondhoeken omhoog als ik mij realiseer dat ondernemer in het Engels letterlijk undertaker wordt genoemd. In het echt is het natuurlijk entrepreneur. Nemen wat er tussen gebeurt. In de tussentijd, intussen en tot dan.

In de tussenruimte de drie stagiaires, de drie mousquetaires: Sjoerd, Charlotte en Ayub. In omgekeerde alfabetische volgorde. Ze zijn een en al aandacht en leren daarom meer dan veel oudere mensen. Gretig en gul gunnen ze mij mijn verhaal over de oorsprong van Ayub's naam, Job. ‘Op een dag kwamen de Zonen van God, die wij de Almachtige noemen, of de Eeuwige of de Onuitsprekelijke, hun opwachting maken bij Hem, en onder hen was de Duivel, die wij Satan noemen, of de Hinderaar, of de Aanklager. En de Onuitsprekelijke vroeg: ‘Waar vandaan kom je?’ En de Aanklager antwoordde: ‘Ik heb overal over de aarde gezworven en overal rondgekeken!’ En de Onuitsprekelijke vroeg: ’Heb je ook gelet op mijn trouwe mens Job? Zoals hij bestaat geen tweede op aarde: integer en waarachtig is hij, met diep respect voor God en wars van het kwade!’ Inmiddels is Mahmoud binnengekomen en staat glimmend naast mij. En controleert op Wikipedia of Ayub uit de Koran echt wel Job uit het Oude Testament is, hij schudt zijn hoofd en zegt grootmoedig ‘sorry, jij hebt gelijk’. Wiebes, Rutte en al die andere jokkebrokken, praat eens met Mahmoud, mijn vriend, en je zult versteld staan over wat hij te zeggen heeft.

Wij gaan naar achteren, en nestelen ons in de treincoupé. We praten over zijn herstel en over de medicijnen die schijnbaar aangeslagen hebben. Hij is fitter, minder pijn op zijn borst. Een vervelend bijeffect is dat hij last heeft van zijn nieren en zijn blaas. Morgen gaan we naar zijn behandelend arts. Mahmoud vertelt over het stopzetten van zijn universitaire opleiding toen zijn broer onschuldig opgepakt werd en diens gezin zonder inkomsten kwam. En Mahmoud nam drie banen en zorgde ook voor het gezin van zijn oudste broer. Zoals hij voor iedereen zorgt die om zijn hulp vraagt. Onbaatzuchtig en loyaal.

Ayub komt bij ons met de dagstaten en ik vraag hem hoeveel er is gebeden de afgelopen dagen. Hij vertelt dat het boek bijna gedrukt kan worden en laat mij de XL bestanden zien. Ik zie dat ook mijn oudste broer het boek heeft besteld en een royale schenking heeft gedaan. Dat zien doet mij goed! Lia schuift aan en nodigt ons uit om samen met Arieke te kijken naar de kansen voor Mahmoud in één van haar projecten. Nieuwe perspectieven. Het is zo fijn om onder mensen te zijn die weten te incasseren, ook als alle hoop soms weggeslagen lijkt. Misschien is dat wel de crux van ondernemerschap. Incasseren, gunnen, aanvaarden en in actie komen.

< Ouder bericht Nieuwer bericht >

rond je leven

rebel en regel op de A12

steen