golven
alje • 10 maart 2021
Golven, een lied over waanzin
De onderdompeling in de waanzin, de uitdoving van mijn ik
keert mij naar binnen, bedekt mijn wezen in een mantel van niks.
Mijn leven sluit zich boven de leegte die het zwijgen heeft achtergelaten.
Een schaduw van schaamte in een leven vol gelaten gaten.
Ben ik mijn schaduw?
Ben ik warrig? Wankel? Wazig?
Wandel ik langs de randen van mijn eigen gekozen afgrond?
Ben ik degene die mij daarin duwt? Waanzin.
Als het golft, dan is het goed
‘en dan is daar weer iets klaar gegroeid
en je hebt het alleen maar aan, in en op je te nemen.
En verder te dragen en dat in je zelf,
de ander en je omgeving te laten gedijen,
Ik bouw mijn medicatie af en mijzelf weer op door meditatie.
Slopen en Bouwen. Slopen en Rouwen in het Neolithium tijdperk.
Bijna zijn mijn medicijnen afgebouwd, en vloeien de tranen.
De strikken van verdriet laten los, mijn creativiteit vindt nieuwe banen.
One step beyond. Madness
Als het golft, dan is het goed
‘en dan is daar weer iets klaar gegroeid
en je hebt het alleen maar aan, in en op je te nemen.
En verder te dragen en dat in je zelf,
de ander en je omgeving te laten gedijen,’
Gedachten gisten steeds meer in het moment, in het heden
en steeds minder naar nut en dan
en angst voor een straks nog na- kolkend verleden.
De huid stroopt zich langzaam maar zeker steeds verder af
van wat en wie ik eens was,
Bevrijd van wat? Schaamte? Straf?
Ik verlaat mijn ouderlijke huid en aard nog aarzelend in nieuwe grond.
One step beyond. Madness.
Als het golft, dan is het goed
‘en dan is daar weer iets klaar gegroeid
en je hebt het alleen maar aan, in en op je te nemen.
En verder te dragen en dat in je zelf,
de ander en je omgeving te laten gedijen,’
Wat ik zo zeer zocht, zoekt mij? MIJ
in dit voort durend leven?
Ik vraag het jou nog even.
Kan ik nog verder toegroeien naar mijzelf en in de wereld?
De toegangswegen zijn, schijnen, lijken open,
niet langer versperd en vervuild
met vermeend los brokkelend puin
of met bergen hopen dat als en dan….
One step beyond. Madness –
Als het golft dan golft het goed
Hoeveel lijden valt er te verzetten?
Hoeveel verzet nog tegen dit lijden?
Die ommuurde onmacht, dat zilte verdriet? De onderdompeling in de waanzin, de uitdoving van mijn ik
keert mij naar binnen, bedekt mijn wezen in een mantel van niks.
Mijn leven sluit zich boven de leegte die het zwijgen heeft achtergelaten.
Een schaduw van schaamte in een leven vol gelaten gaten.
Ben ik mijn schaduw?
Ben ik warrig? Wankel? Wazig?
Wandel ik langs de randen van mijn eigen gekozen afgrond?
Ben ik degene die mij daarin duwt? Waanzin.
Als het golft, dan is het goed
‘en dan is daar weer iets klaar gegroeid
en je hebt het alleen maar aan, in en op je te nemen.
En verder te dragen en dat in je zelf,
de ander en je omgeving te laten gedijen,
Ik bouw mijn medicatie af en mijzelf weer op door meditatie.
Slopen en Bouwen. Slopen en Rouwen in het Neolithium tijdperk.
Bijna zijn mijn medicijnen afgebouwd, en vloeien de tranen.
De strikken van verdriet laten los, mijn creativiteit vindt nieuwe banen.
One step beyond. Madness
Als het golft, dan is het goed
‘en dan is daar weer iets klaar gegroeid
en je hebt het alleen maar aan, in en op je te nemen.
En verder te dragen en dat in je zelf,
de ander en je omgeving te laten gedijen,’
Gedachten gisten steeds meer in het moment, in het heden
en steeds minder naar nut en dan
en angst voor een straks nog na- kolkend verleden.
De huid stroopt zich langzaam maar zeker steeds verder af
van wat en wie ik eens was,
Bevrijd van wat? Schaamte? Straf?
Ik verlaat mijn ouderlijke huid en aard nog aarzelend in nieuwe grond.
One step beyond. Madness.
Als het golft, dan is het goed
‘en dan is daar weer iets klaar gegroeid
en je hebt het alleen maar aan, in en op je te nemen.
En verder te dragen en dat in je zelf,
de ander en je omgeving te laten gedijen,’
Wat ik zo zeer zocht, zoekt mij? MIJ
in dit voort durend leven?
Ik vraag het jou nog even.
Kan ik nog verder toegroeien naar mijzelf en in de wereld?
De toegangswegen zijn, schijnen, lijken open,
niet langer versperd en vervuild
met vermeend los brokkelend puin
of met bergen hopen dat als en dan….
One step beyond. Madness –
Als het golft dan golft het goed